Przetacznik perski (Veronica persica) to pospolity chwast należący do rodziny babkowatych, który może stanowić poważny problem w uprawach rolnych, zwłaszcza w rzepaku ozimym. Ze względu na swoją ekspansywność i odporność na niektóre środki ochrony roślin, jego skuteczne zwalczanie staje się istotnym elementem agrotechniki.
Przetacznik perski to roślina jednoroczna lub zimująca, która rozmnaża się przez nasiona. Występuje powszechnie na glebach żyznych, przewiewnych i zasobnych w azot. Charakteryzuje się drobnymi, niebieskimi kwiatami oraz pełzającymi pędami, które łatwo ukorzeniają się w węzłach. Chwast ten rośnie szybko i skutecznie konkuruje z roślinami uprawnymi o światło, wodę i składniki pokarmowe.
Rzepak ozimy, ze względu na długi okres wegetacji i wolny rozwój w początkowych fazach wzrostu, jest szczególnie narażony na presję ze strony chwastów, takich jak przetacznik perski. Obecność tego chwastu w łanie rzepaku może prowadzić do znacznego obniżenia plonów, a także utrudniać zbiory oraz zwiększać ryzyko chorób poprzez zagęszczenie roślinności.
Zwalczanie przetacznika perskiego w rzepaku ozimym powinno opierać się na integrowanej ochronie roślin, łączącej zabiegi agrotechniczne i chemiczne.
Dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie preparatów o działaniu układowym, które skutecznie penetrują tkanki roślinne, co umożliwia zwalczenie także mniej widocznych osobników. Należy jednak pamiętać o możliwych przypadkach odporności, dlatego warto rotować substancje aktywne oraz łączyć różne mechanizmy działania. Warto wypróbować oprysk z Zorro 300 SL
Przetacznik perski to uciążliwy chwast w uprawach rzepaku ozimego, który wymaga przemyślanej strategii zwalczania. Połączenie dobrej praktyki rolniczej z właściwie dobranymi herbicydami może znacznie ograniczyć jego obecność na polu. Wczesna diagnoza i szybka reakcja to klucz do skutecznej ochrony plantacji i zachowania wysokich plonów.
Artykuł sponsorowany